ซีเซียม-137 สารกัมมันตรังสี อันตรายแค่ไหน

ซีเซียม-137 (Cs-137) เป็นธาตุกึ่งโลหะที่มีระยะเวลาครึ่งชีวิตยาวนาน โดยมาจากการแยกซีเซียม-137 จากแร่ Uranium-235 ในกระบวนการเผาไหม้เชิงนิวเคลียร์ และมักจะใช้เป็นแหล่งกำเนิดรังสีในงานวิจัย และการแพร่กระจายรังสีในการเจาะเจียงและการรังสีความเจ็บปวดในการรักษาโรคมะเร็ง

อย่างไรก็ตาม Cs-137 เป็นสารพิษและมีผลกระทบต่อสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ซึ่งเมื่อถูกดึงเข้าสู่ร่างกายผ่านการหายใจหรือการกินอาหารที่ปนเปื้อน Cs-137 อาจจะส่งผลกระทบต่อระบบต่าง ๆ ของร่างกายเช่นเดียวกับรังสีอื่น ๆ ที่มีคุณสมบัติเหมือนกัน

ดังนั้น การใช้ Cs-137 จะต้องใช้ในสถานที่และวิธีการที่ปลอดภัย เพื่อไม่ให้มีการแพร่กระจายรังสีออกมาจากการใช้งาน และควรใช้ Cs-137 ในปริมาณที่เหมาะสมและตามข้อกำหนดที่ได้รับอนุญาตจากหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านรังสี ในการแพร่กระจายรังสี Cs-137 จะต้องปฏิบัติตามมาตรการความปลอดภัยและสิ่งอำนวยความสะดวกที่เหมาะสมเพื่อลดความเสี่ยงในการเป็นโรคเกี่ยวกับรังสี

ซีเซียม Cs137 คือ

ซีเซียม Cs-137 เป็นสารพิษและมีผลกระทบต่อสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม เมื่อถูกดึงเข้าสู่ร่างกายผ่านการหายใจหรือการกินอาหารที่ปนเปื้อน Cs-137 อาจจะส่งผลกระทบต่อระบบต่าง ๆ ของร่างกายเช่นเดียวกับรังสีอื่น ๆ ที่มีคุณสมบัติเหมือนกัน

การสัมผัสและการแพร่กระจายรังสี Cs-137 อาจเกิดผลกระทบต่อสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ซึ่งอาจทำให้เกิดอันตรายเช่น การเป็นโรคมะเร็ง และอาการเจ็บปวดต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับปริมาณและระยะเวลาของการสัมผัส การรังสีจาก Cs-137 อาจทำให้เกิดการเสื่อมสภาพของเนื้อเยื่อ และเป็นสาเหตุของการติดเชื้อ รวมถึงอาจเกิดอาการผิดปกติของเซลล์และเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในร่างกาย

ดังนั้น การใช้ Cs-137 จะต้องใช้ในสถานที่และวิธีการที่ปลอดภัย เพื่อไม่ให้มีการแพร่กระจายรังสีออกมาจากการใช้งาน และควรใช้ Cs-137 ในปริมาณที่เหมาะสมและตามข้อกำหนดที่ได้รับอนุญาตจากหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านรังสี ในการแพร่กระจายรังสี Cs-137 จะต้องปฏิบัติตามมาตรการความปลอดภัยและสิ่งอำนวยความสะดวก

ถ้าร่างกายของเราได้รับสารซีเซียม Cs-137 จะมีอาการอย่างไร

การรับสารพิษรังสีเช่นซีเซียม Cs-137 จะมีผลกระทบต่อร่างกายของเราได้แบ่งออกเป็นสามประเภท ได้แก่

1. ผลกระทบตรง (Acute effects) : หมายถึง ผลกระทบทันทีหรือไม่นานหลังจากการรับประสิทธิภาพของรังสี อาการส่วนใหญ่จะเป็นไปได้ว่าเป็นอาการของไข้ คลื่นไส้ อาเจียน ผมร่วง แผลในปาก ผื่นแดงบริเวณผิวหนัง และอาจเกิดเลือดออก
2. ผลกระทบระยะกลาง (Intermediate effects) : หมายถึง ผลกระทบที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากการรับประสิทธิภาพของรังสี อาการส่วนใหญ่เป็นไปได้ว่าจะเป็นการทำลายเนื้อเยื่อและอวัยวะต่าง ๆ เช่นการทำลายเซลล์เลือด ต่อมน้ำเหลือง ต่อมน้ำเหลืองในลำไส้ และต่อมตับ
3. ผลกระทบระยะยาว (Long-term effects) : หมายถึง ผลกระทบที่เกิดขึ้นในระยะยาว หรืออาจเกิดขึ้นในภายหลังหลายปีหรือสิบกว่าปี อาการส่วนใหญ่เป็นไปได้ว่าจะเป็นโรคมะเร็ง โรคซึมเศร้า โรคของระบบทางเดินหายใจ โรคที่เกี่ยวกับการผันแปรพันธุกรรม และโรคที่เกี่ยวกับการเจ็บป่วยของระบบประสาท

อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของซีเซียม Cs-137 ต่อร่างกายขึ้นอยู่กับปริมาณและชนิดของรังสีที่รับเข้ามา รวมถึงระยะเวลาที่มีการรับรังสี รวมถึงปัจจัยอื่น ๆ เช่น อายุ น้ำหนัก และสุขภาพของบุคคล อาการที่เกิดขึ้นสามารถแสดงออกมาได้ช้า หรือไม่มีอาการเลยเนื่องจากสารซีเซียม Cs-137 เป็นสารพิษรังสีที่มีอัตราการย่อยสลายช้า และมีช่วงเวลาเฝ้าระวังของการรับรังสีในร่างกายที่ยาวนาน ดังนั้น หากคุณสงสัยว่าคุณอาจเคยได้รับสารซีเซียม Cs-137 คุณควรพบแพทย์เพื่อประเมินความเสี่ยงและการตรวจวินิจฉัยอาการในร่างกายของคุณโดยเฉพาะถ้าคุณมีอาการเบื้องต้นอย่างไข้หรือผื่นแดงที่ไม่ปกติที่ผิวหนังของคุณหลังจากเชื่อมต่อกับสารซีเซียม Cs-137 หรือถ้าคุณได้รับประสิทธิภาพของรังสีร่วมกับสายอากาศหรืออาหาร คุณควรพบแพทย์โดยทันทีเพื่อรับการตรวจวินิจฉัยและการรักษาอย่างเหมาะสม

หากนำ ซีเซียม Cs-137 ไปหลอมจะเป็นอย่างไร

การหลอมซีเซียม Cs137 อาจไม่เป็นไปตามที่คุณคาดหวัง เนื่องจากซีเซียม Cs137 เป็นสารกัมมันตภาพ (radioactive) ซึ่งหมายความว่า มีการย่อยตัวและปลดปล่อยพลังงานแบบรังสี การหลอมซีเซียม Cs137 อาจทำให้มีการปลดปล่อยพลังงานรังสีออกมากขึ้น ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนที่อยู่ใกล้เคียงหรือเกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ได้

นอกจากนี้ซีเซียม Cs137 เป็นสารกัมมันตภาพที่มีอายุครึ่งชีวิตสั้น (half-life) นานถึง 30 ปี ซึ่งหมายความว่ามันจะย่อยตัวเป็นครึ่งหนึ่งในเวลา 30 ปี ดังนั้นการหลอมซีเซียม Cs137 อาจทำให้มีการปลดปล่อยพลังงานรังสีจากซีเซียม Cs137 ออกมาเป็นเวลานานเป็นปี และอาจทำให้พื้นที่ที่มีการปฏิบัติการนี้เป็นพื้นที่ที่มีการปล่อยพลังงานรังสีสูงอยู่ตลอดเวลา

ดังนั้น การหลอมซีเซียม Cs137 ไม่เป็นวิธีการที่ปลอดภัยหรือแนะนำให้ทำ เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการปลดปล่อยพลังงานรังสีออกมาและเป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนที่อยู่ใกล้เคียงหรือเกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ได้